الف
در این بیت، آرایه برجسته «تشبیه» و «تمثیل» را میتوان مشاهده کرد. شاعر به تشبیه حالتی از وجود انسان به نقشهای بر روی دیوار پرداخته و به نوعی بیان میکند که اگر کسی به فکر و تعمق نپردازد، تنها نقش و تصویری خالی از معنا خواهد بود. همچنین، «تکرار» و «کنایه» نیز در این بیت به خوبی دیده میشود.
تاج
ب رو هم تو کامنت میگم